உடல் மெலிந்தாலும்
உறுதியின் எரிமலை சிதறவில்லையே!
பசி நெருங்கினாலும்
போராட்டத்தின் நெருப்பு அணையவில்லையே!
திலீபனின் உள்ளம் –
ஒரு புரட்சியின் நரம்பு,
ஒரு தேசத்தின் துடிப்பு,
ஒரு தலைமுறையின் தீப்பொறி!
“பிறர் வாழட்டும்,
என் உயிர் கருகட்டும்” என்ற
சத்தியத்தின் சுடரில்
தியாகம் ஒரு மொழியாகி விட்டது.
அமைதியான மரணப் பசி –
ஆனால் அதற்குள்
மின்னல் போலக் குரல்:
“தமிழர் சுதந்திரம் தான்
என் உயிரின் அர்த்தம்!”
தியாகத்தில் பிறந்த தீபமே!
உன் ஒளியில்
இன்னும் எழும் புரட்சி,
இன்னும் எரியும் தீக்குண்டு,
இன்னும் விழிக்கும் தேசம்!
ஈழத்து நிலவன்
